Bijna een maand weg
Blijf op de hoogte en volg Selma
26 September 2016 | Suriname, Paramaribo
Het water spat op, de zon schijnt op mijn rug. We varen hard, heel hard. We crossen dwars door de moerassen. Voorop zit een Surinamer, achterop ook. De Surinamer voorop ontbloot zijn tanden die mij zo verblinden dat ik mijn ogen samen moet knijpen. De Surinamer achterop bestuurt de kano. De omgeving schiet voorbij. Ik kijk zo aandachtig mogelijk: een kaaiman zwemt snel weg, in de verte zie ik een aapje. Om mij heen is het groen, de zon weerkaatst op het water en laat het beeld dat ik zie, lijken op een google-afbeelding. Zo mooi.
En terwijl ik zo in die kano zit, overstroomt mij voor de zoveelste keer in vier weken een intens blij gevoel. Het tripje is leuk: we varen kano door het moeras, eten rijst met kip in Bigi Pan en 's avonds gaan we naar het grootste festival van Suriname: Parbo Festival in Nickerie. Ik ontmoet mensen, ik maak vrienden. We lachen, we dansen en 's ochtends vroeg ,als de vogels al fluiten, sleep ik mezelf naar bed. Op zondag vertrekken we naar het zwembad in Nickerie, daar zwemmen en zonnen we. Aan het eind van de middag rijden we in een busje terug naar huis in Paramaribo. De muziek staat aan, de Surinamers dansen en als ik door het raampje kijk, zie ik de zon onder gaan. Weer overstroomt me een blij gevoel. Ja echt, alweer.
Mijn benen zitten onder de muggenbulten, zijn meer rood dan mijn inmiddels bruine huidskleur. De haren op mijn armen zijn na een maand wit geworden, en mijn sproeten worden erger en erger.
De Surinaamse mensen zijn zo ontzettend relaxt, het is besmettelijk. De bus van het O.V vertrekt als die vol is, er zijn geen vertrektijden (en dus ook geen vertraging!)
Ik eet als ik honger heb, ik slaap als ik moe ben en ik drink bier als ik er zin in heb. Ik leef in het nu, het tijdsbesef is weg. Natuurlijk gaat doordeweeks elke ochtend de wekker, maar 's avonds op die eindeloze avonden op het balkon, heb ik geen enkel besef van tijd of seizoen. En wat doet het me goed, wat voel ik me hier blij!
En terwijl ik zo in die kano zit, overstroomt mij voor de zoveelste keer in vier weken een intens blij gevoel. Het tripje is leuk: we varen kano door het moeras, eten rijst met kip in Bigi Pan en 's avonds gaan we naar het grootste festival van Suriname: Parbo Festival in Nickerie. Ik ontmoet mensen, ik maak vrienden. We lachen, we dansen en 's ochtends vroeg ,als de vogels al fluiten, sleep ik mezelf naar bed. Op zondag vertrekken we naar het zwembad in Nickerie, daar zwemmen en zonnen we. Aan het eind van de middag rijden we in een busje terug naar huis in Paramaribo. De muziek staat aan, de Surinamers dansen en als ik door het raampje kijk, zie ik de zon onder gaan. Weer overstroomt me een blij gevoel. Ja echt, alweer.
Mijn benen zitten onder de muggenbulten, zijn meer rood dan mijn inmiddels bruine huidskleur. De haren op mijn armen zijn na een maand wit geworden, en mijn sproeten worden erger en erger.
De Surinaamse mensen zijn zo ontzettend relaxt, het is besmettelijk. De bus van het O.V vertrekt als die vol is, er zijn geen vertrektijden (en dus ook geen vertraging!)
Ik eet als ik honger heb, ik slaap als ik moe ben en ik drink bier als ik er zin in heb. Ik leef in het nu, het tijdsbesef is weg. Natuurlijk gaat doordeweeks elke ochtend de wekker, maar 's avonds op die eindeloze avonden op het balkon, heb ik geen enkel besef van tijd of seizoen. En wat doet het me goed, wat voel ik me hier blij!
-
26 September 2016 - 21:35
Michel:
Ik geloof da´k een weekendje langskom!
-
26 September 2016 - 22:20
Mama:
We komen eraan, ik kan niet wachten. -
27 September 2016 - 08:30
Cockelien Kool:
Hoi Selma.
Je Wordt Er Echt Heel RELAXT Van. Klinkt geweldig allemaal ik ga maar mee met je Pa en Ma denk ik -
29 September 2016 - 22:27
Elske:
Zo te lezen, heb je echt de tijd van je leven!! Geniet er maar van met volle teugen! Helpt als er andere minder prettige tijden komen.....ja die komen ook beslist...
GENIET MAAR, LIEVE MEID!! Groeten van "opa Daniël en oma Elske"
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
